Van land, water en werken

Een expositie van het Drents Schildersgenootschap met vier deelnemers, bij elkaar gebracht door Gineke Zikken, die haar industriële schilderijen zal tonen. Ze heeft de andere drie exposanten erbij gevraagd omdat ze een duidelijke link voelt met hun werk. Het is strak, enigszins geabstraheerd en daardoor voelt ze zich er enorm door aangetrokken.

De tentoonstelling is van 9 maart t/m 27 april te bewonderen in de galerie van het Drents Schildersgenootschap, op de woonetage van Warenhuis Vanderveen. De tentoonstelling is tijdens de openingstijden van het warenhuis gratis te bezoeken.

Over de kunstenaars

Daria Lavrova (St. Petersburg, 1980) is jarenlang werkzaam geweest als jurist. Sinds 2010 werkt ze als illustrator, grafisch vormgever en maakt ze vrij werk. Ze werkt in olieverf, inkt, pastel, en maakt linoleumsneden. Haar stijl werd sterk beïnvloed door kubistische en constructivistische stromingen en stedelijke esthetiek is het hoofdthema in haar werk geworden. Ze laat zich vooral inspireren door havens, industrieterreinen en steden, die abstracte vormen bieden om mee te spelen. Haar werk weerspiegelt de visie van een nieuwsgierig kunstenaar die gelooft dat elke omgeving als inspiratiebron kan dienen: er zit schoonheid in alles. Werk van Daria Lavrova bevindt zich in museumcollecties in Rusland, het Katwijks Museum en in privécollecties.

Bert Welmers (Papendrecht, 1946) is zijn leven lang bezig met de omgeving van stad en land: waarnemen, analyseren en vormgeven. In zijn beroep als stedenbouwkundige ging het om hetzelfde als in zijn activiteiten als schilder en aquarellist: het spel van ruimte, vorm, kleur en licht. En om betekenis. Bij voorkeur schildert Bert Welmers en plein air. Met zijn ezel en schilderspullen aan een vissershaventje in Schotland. Een prachtig beeld met jagende witte wolken in een strakblauwe lucht. Om hem heen het gedoe van de vissers, het in en uit varen van de schepen, het krijsen van de meeuwen, de stank van de vis. En evenzeer de binnenhaven van een oud vestingstadje of het uitgestrekte landschap van de Drentsche Aa zijn aanleiding om zijn ezel op te zetten. Bert schildert figuratief, met losse toets, onderzoekend wat ruimte en vooral het licht betekent voor zijn schilderij. Schilderen is kijken. En nog belangrijker dan kijken is ervaren: wat je ziet, wat je hoort, wat je ruikt en wat je voelt.

Sigrid van Essel (Davos 1967, ABK Minerva Groningen). “Het Nederlandse landschap fascineert en verontrust me. Het fascineert me omdat het plat is, omdat er overal wel iets menselijks aan de horizon verschijnt, omdat de ruimte haast onmetelijk is. In de strijd tegen het water is er eeuwen om het land gevochten. Het land is erdoor gevormd. Het verontrust me omdat de aanwezigheid van de menselijke hand in het landschap onontkoombaar is. Het verontrust me, omdat zonder menselijk ingrijpen het gewonnen land weer terug verandert in een delta. Het verontrust me omdat we onder water kunnen komen te staan. De problematiek van deze tijd verlangt dat we met andere ogen naar het landschap gaan kijken. We moeten een nieuwe vorm vinden om ons ertoe te verhouden. Het zou mooi zijn als mijn schilderijen aanzetten tot denken hierover.”

Gineke Zikken (Annen, 1959, Wackersacademie Amsterdam). Al tijdens de studie trok ze naar de haven om te tekenen. De geometrische vormen en de vaak vale kleuren met hier en daar kleuraccenten trokken haar aan. Ook in de rechte lijnen van akkers en bollenvelden vindt ze inspiratie, maar in deze expositie komen alleen de havens aan bod. Haar landschappen hebben een grote mate van abstractie.